پذیرفته شده برای پوستر

¹محمدابراهیم صادق زاده ؛ ²محمد خانی چایکندی

¹تبریز مرکز تحقیات و آموزش کشاورزی

²عضوهیئت علمی

به منظور بررسی تأثیر آب باران جمع‌آوری شده توسط سامانه‌های سطوح آبگیر بر میزان رطوبت خاک و رشد نهال انجیر، آزمایشی در قالب طرح آزمایشی بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار در سه تکرار در طی سال‌های 1390 تا 1392 طراحی و اجرا گردید. در این تحقیق هر کرت آزمایشی به عنوان یک سامانه سطح آبگیر عمل نموده و اعمال تیمارهای مختلف در داخل چاله هر کرت صورت پذیرفت. در هر یک از چاله انتهای سامانه، یک نهال انگور غرس و همچنین یک جفت حسگر TDR به طول 70 سانتی‌تری جهت اندازه‌گیری رطوبت خاک چاله قرار داده شدند. نتایج نشان داد که استفاده از تیمارهای مذکور، موجب افزایش معنی‌دار ذخیره رطوبتی خاک، نسبت به تیمار شاهد در سطح احتمال 1و 5 درصد گردید. مقایسه میانگین رطوبت حجمی در تیمارهای آزمایشی در هر دو سال نشان داد که تیمار سامانه سطوح آبگیر عایق توأم با استفاده از مواد جاذبالرطوبت پومیس در چاله انتهای سامانه بیشترین میزان رطوبت را در خودش ذخیره کرده و بعد از آن به ترتیب تیمارهای بدون پومیس و شاهد قرار گرفتند. همچنین تأثیر تیمارهای آزمایشی بر روی ارتفاع، قطر یقه و مساحت برگ‌های نهال انگور در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار بود. بیشترین میزان ارتفاع نهال، قطر یقه و مساحت برگ‌ها مربوط به تیمار سامانه سطوح آبگیر عایق و نیمه عایق توأم با استفاده از مواد جاذب‌الرطوبت پومیس در چاله انتهای سامانه و کمترین آنها مربوط به تیمار شاهد بود.

کلید واژه:: ارسباران؛ استحصال آب باران؛ پومیس؛ جنگل؛ رطوبت حجمی؛ سامانه سطوح آبگیر

آبخیزداری