پذیرفته شده برای پوستر

¹شاهرخ محسنی ؛ ²کریم مهرورز مغانلو

¹مرکز تحقیقات کشاورزی

²عضوهیات علمی

مطالعه تغییرات پوشش گیاهی در شرایط چرا و عدم چرای دام در رویشگاه‌های مرتعی، با توجه به نقش آن در برنامه‌ریزی‌های احیای مراتع، اهمیت ویژه‌ای دارد. مراتع ارسباران با توجه به مطالعات پایه اولیه از لحاظ خاک شناسی، وضعیت اقلیم منطقه، زمین شناسی و فیزیوگرافی دارای محدودیت خاصی نمی‌باشد و با مدیریت خاص در منطقه می‌توان تفاوت فاحشی در تولید مراتع ایجاد کرد. بنابراین حدود100 هکتار از عرصه تیمار از طریق حصار کشی کاملاٌ قرق شده وانوانتری مرتع شامل اندازهگیری‌های درصد پوشش تاجی، درصد لاشبرگ، خاک لخت، سنگ وسنگریزه و میزان تولید ماده خشک، طی سه سال از طریق پلات گذاری (پلات یک متر مربعی) در هر سال در چهار جهت (شمالی ،شرقی ، غربی و جنوبی ) در هردو تیماراصلی( قرق و تحت شرایط چرا) انجام گرفت. در تیمار تحت شرایط چرا بعلت یکسان بودن وضعیت مرتع در کلیه جهات جغرافیایی اندازه-گیری شده، میانگین داده‌های بدست آمده در نظر گرفته شد. ن در اواخر خرداد ماه هر سال بعد از تعیین درصد تاج پوشش، درصد خاک لخت، سنگ و سنگریزه ولاشبرگ، برای برآورد تولید علوفه، از روش قطع و توزین استفاده شد، بنابراین از ناحیه 3 سانتیمتری از کف زمین علوفه برداشت و به توزین آنها اقدام گردید. در مقایسه فقط به درصد تاج پوشش و میزان تولید در هر جهت اکتفا شد. تجزیه واریانس از طریق نرم افزار Mastat-c بدست آمد و مقایسه میانگین‌ها از طریق آزمون دانکن بررسی شد. نتایج نشان داد، از نظر درصد تاج پوشش و میزان تولید بین تیمارها اختلاف معنی‌داری در سطح 1% وجود دارد. بیشترین اختلاف بین تیمار شمال از لحاظ درصد تاج پوشش و میزان تولید علوفه به ترتیبب با میانگین 9/86% و 3/3836 کیلوگرم در هکتار با تیمار جنوب و شاهد به ترتیب 44% و 5/1208 کیلوگرم در هکتار و 37% و 8/564 کیلوگرم در هکتار می باشد.

قرق؛ چرا؛ مراتع؛ ارسباران؛ تولید؛ پوشش تاجی

مراتع ارسباران