گیاه داروئی نسترن کوهی وروش تکثیر و خواص درمانی آن
پذیرفته شده برای پوستر XML
نویسندگان
1کارشناس جنگل و مرتع
2کارشناس محقق
3کارشناس جنگل
4عضوهیئت علمی
5کارشناس تحقیقات منابع طبیعی
چکیده
کاربرد گیاهان دارویی از دیر باز در ایران و دیگر کشورها بین مردم رایج بوده و در سال های اخیر رویکردی همه جانبه جهت استفاده از تیره گل سرخیان (Rosaceae) از داروهای با منشا طبیعی و به ویژه گیاهی در بین مردم بوجود آمده است. نسترن کوهی با نام علمی (Rosa canina L.) وبه انگلیسی ((Dog Rose و با نامهای محلی چون گیلدیک (آذربایجان و اردبیل) وشیلان (کردستان و قره داغ ارسباران) نام دارد. نسترن کوهی گیاهی درختچه ای و چند ساله است و بطور خودرو در مناطق خشک روی صخره ها و حتی در بوته زارها می روید. ارتفاع آن متفاوت و بسته به شرایط اقلیمی محل رویش 3 – 0.5 متر است . ساقه آن مستقیم و استوانه ای شکل است و انشعابات متعددی دارد که گیاه را پرپشت و استوانه ای شکل می سازد، ساقه ها پوشیده از خارهای خمیده یا قلابی شکل می باشد. نسترن وحشی به علت کم نیازی ، سازگاری در تمام شرایط سخت ، رشد سریع ، کم توقع به کشت وداشت ، قابل کشت در تمام زمینهای سنگلاخی وغیر قابل زرع و شیبدار که زراعت وباغداری در آنها امکان پذیرنیست ، کم نیاز به مواد معدنی وکودهای آلی ، استفاده بعنوان چپر در اطراف زمینهای کشاورزی وتولید محصول بالای آن در واحد سطح که با توجه به خواص گوناگون داروری به صور مختلف مورد استفاده قرار میگیرد
کلیدواژه ها
موضوعات