پذیرفته شده برای پوستر

¹فرید نورمند مؤید ؛ ²اکبر عبدی قاضی جهانی؛ ³منوچهر خانبابائی

¹عضو هیئت علمی

²عضوهیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی آذربایجان شرقی

³کارشناس تحقیقات منابع طبیعی

امروزه با افزایش سریع جمعیت و نیاز به مواد پروتئینی و لبنی، بهره‌برداری از مراتع افزایش یافته است. از طرفی بدلیل خشکی وخشکسالی، مراتع کشور از جمله ارسباران از نظر سطح تولید روند نزولی را طی می‌کند. برای مقابله با این بحران‌ها می‌توان کشت گیاهانی از تیره لگوم‌ها نظیر یونجه را توصیه نمود که حداکثر بهره‌وری از آب را دارا است. این گیاهان در تولید علوفه، کاهش فرسایش خاک، تثبیت نیتروژن جوی، اصلاح ساختمان خاک، نگهداری آب قابل دسترس وکنترل علف‌های هرز نقش بسزایی دارند. یونجه(Medicago sativa) مهمترین گیاه علوفه‌ای شناخته شده و مورد پسند برای زارعین و دامداران می باشد. با دستیابی به ارقام پرمحصول، سازگار و متحمل به خشکی یونجه می‌توان کشت آنها را در عرصه‌های مرتعی و جنگلی بویژه مناطق تخریب شده توسعه داد و بدین طریق در کنار افزایش میزان تولید علوفه، می‌توان در حفظ منابع طبیعی کشور اعم از آب و خاک، مرتع، جنگل و... گامهای مثبتی را برداشت. در اجرای این پژوهش، 42 اکوتیپ یونجه از بخش بانک ژن مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع به همراه 7 اکوتیپ یونجه محلی از نقاط مختلف استان آذربایجان شرقی به عنوان شاهدهای محلی(جمعا 49 اکوتیپ) مورد بررسی قرار گرفتند. در نیمه اول فروردین بستر کشت با عملیات شخم و دیسک آماده گردید. پس از کاشت کل طرح جهت جوانه‌زنی بذور به طور یکسان آبیاری شدند. بعد از جوانه‌زنی هیچگونه آبیاری صورت نگرفت. پس از دو سال یادداشت برداری از صفات عملکرد علوفه خشک، ارتفاع بوته، قدرت رشد، تاریخ گلدهی، نسبت برگ به ساقه و صفات کیفی شامل قابلیت هضم، پروتئین خام، درصد فیبر و... ارقام پرمحصول، سازگار و متحمل به خشکی خرم آباد و فریدن به ترتیب با میانگین عملکرد 8740 و7260 کیلوگرم در هکتار معرفی شدند.

یونجه؛ خشکی؛ مراتع؛ ارسباران

مراتع ارسباران