بررسی پتانسیل آللوپاتی گیاه ارزن بر صفات جوانه زنی شاهی، شنبلیله وریحان
پذیرفته شده برای پوستر XML
نویسندگان
گرگان- دانشگاه گلستان- گروه زیست شناسی
چکیده
سابقه و هدف: استفاده ازخواص آللوپاتیک گیاهان برای مدیریت علف های هرز به علت امکان کاهش استفاده از علف کشهای گران قیمت، مصنوعی و آلاینده، پیشنهاد شده است. ارزن گیاهی سریع الرشد با کمترین نیاز آبی است که میتواند برای تولید بالاترین بیوماس مفید باشد ولی تا کنون تحقیقی در زمینه خواص آللوپاتی آن صورت نگرفته است. به منظور بررسی توقف آللوپاتیکی گیاهان شاهی(Lepidium sativum L.)، شنبلیله(Trigonella foenum-graecum L.) و ریحان(Ocimum basilicum L.) توسط گیاه ارزن (Panicum miliaceum L.) در شرایط آزمایشگاهی، ارزیابی زیستی جوانه زنی انجام شد.
مواد و روش‌ها: هر آزمایش در طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار انجام شد. جوانه زنی در یک دوره هفت روزه ثبت گردید. عصاره آبی بخشهای مختلف گیاه (ساقه، ریشه، مخلوط ساقه و ریشه)با غلظتهای 25%، 50%، 75%(وزنی-حجمی) (براساس وزن خشک گیاه) ارزن برای دانه های گیاهان مورد آزمایش تهیه شد.
یافته‌ها: عصاره تمام بخشهای گیاه کاهش معنا داری بر درصد جوانه زنی(GP)، سرعت جوانه زنی(GR)، میانگین سرعت جوانه زنی(MGR)، میانگین زمان جوانه زنی (MTG) وکاهش جوانه زنی(RGP)در مقایسه با شاهد تیمار شده با آب مقطر، نشان داد. در تاثیر کلی بازدارندگی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گیاهان مشخص شد بالاترین اثر را عصاره ساقه و سپس مخلوط ریشه و ساقه داشته و کمترین مربوط به عصاره ریشه بود. نتایج نشان داد که غلظتهای بالاتر در مقایسه با غلظتهای پایینتر، بیشترین تاثیر بازدارندگی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گیاهان را داشتند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج، عصاره آبی ساقه ارزن به عنوان قوی ترین بازدارنده جوانه زنی به اثبات رسید. بیشترین و کمترین اثر بازدارندگی عصاره آبی ساقه بر پارامترهای رشد گیاهان، به ترتیب در ریحان و شنبلیله مشاهده شد. به نظر می رسد ارزن میتواند به عنوان یکی از علف کشهای طبیعی در مدیریت کنترل علف هرز به کار برده شود.
کلیدواژه ها
موضوعات