زوال درختان بلوط در منطقه رویشی زاگرس تهدیدی برای جنگلهای ارسباران
پذیرفته شده برای پوستر
نویسندگان
1مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان
2دانشیار دانشگاه تبریز
3دانشیار دانشگاه تبریز
4عضوهیات علمی
چکیده
زوال بلوط نام مورد استفاده بری توصیف ضعف سلامتی، خشکیدگی و مرگ درختان بلوط میباشد. متاسفانه بروز پدیده نوظهور زوال بلوط نیز از سال 1388 در بعضی از مناطق زاگرس، بحران حادی را بر این منطقه حاکم کرده بهطوریکه براساس اطلاعات موجود بیش از یک میلیون و سیصد هزار هکتار از عرصههای جنگلی زاگرس در معرض خشکیدگی قرار گرفتهاند. شروع سرخشکیدگی و زوال بلوطها از اروپا، ایالات متحده امریکا و بریتانیا از اوایل سال 1900 گزارش شده است، زوال بلوط از آغاز قرن بیستم به صورت یک پدیده جدی به کرات در جنگلهای قاره اروپا اتفاق افتاده است وطی چند سال اخیر مهمترین چالش برای جنگلهای زاگرس و بخشی از منطقه هیرکانی (استان گلستان) در کشور ما شده است. بطورکلی زوال پدیدهای است چند فاکتوری که نتیجهای از تعامل چندین عامل زنده و غیرزنده میباشد. طی بررسیهای انجام شده درچند سال اخیر، زوال بلوط زاگرس و جنگلهای گلستان را مرتبط با عواملی مثل شیوع آفات(چوبخوار، برگخوار و پوستخوار)، قارچهای ( اندوفیت و یا بیماریزا در ریشه)، باکتریهای پاتوژن، نقش و تاثیر خشکسالیها بر جنگل( بویژه در بهار، تابستان و پائیز)، افزایش دما در سال-های اخیر تحت تاثیر گرمایش زمین، سرمای دیرس، ضعف فیزیولوژیک درختانبلوط و نحوه مدیریت انسانی این جنگلها می-دانیم. پیش بینی ما بر این است که سرایت این پدیده نوظهور به جنگلهای ارسباران طی سالهای آتی امری اجتناب ناپذیر است، بنابراین لازم و ضروری است، که دستگاههای متولی این جنگلها با اجرای سیستمهای مراقبت و پیش آگاهی و اعمال مدیریت علمی، هماهنگ و سازگار با جنگل ضمن حفاظت وپشتیبانی مانع از وقوع این حادثه تلخ در منطقه شوند. لذا با انجام اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه میتوان شرایط را برای سازگاری درختان و درخنچههای جنگلی این منطقه در مقابل تنشهای محیطی، آفات و بیماریهای در پیشرو فراهم کرد.
کلیدواژه ها
موضوعات