تنوع ژنتیکی و عوامل فرسایش جنس پسته در آذربایجان شرقی
پذیرفته شده برای پوستر XML
نویسندگان
1کارشناس، بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجانشرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
2استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجانشرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
چکیده
موطن اصلی پسته منطقه بین ترکمنستان، افغانستان و ایران است. این گیاه در ایران از حدود چهار هزار سال پیش تاکنون کشت می شده است. بنه (P.atlantica sub sp mutica) در مناطق ارسباران، جلفا، هوراند و جزیره اسلامی با نام‌های محلی سقز آغاجی، چاتلانقوش، چاقالاقوش، چاتلانقو و بنه شناخته شده است در منطقه ارسباران و در جنگل‌های آینالی و عاشقلو اولین نمونه درخت بنه در ارتفاع 420 متر نرسیده به روستای کلاله سفلی و منطقه طوعلی از توابع شهرستان کلیبر و در ارتفاعات 600 تا 750 متر در جنگلهای نسبتاً متراکم، درختان بنه به همراه گونه های تمشک (Rubus sp)، تنگرس، نسترن وحشی، انجیر (Ficus carica،، انار و توت سفید (Morus alba) مشاهده شدند. در این مناطق بهره برداری خاصی از درختان بنه انجام نمی گیرد و در ارتفاعات پایین دست، درختان بنه موجود در حاشیه مزارع به تدریج نابود می شوند. با توجه به رویش این گیاه در شرایط مرطوب ارسباران، به نظر می رسد این ژرم پلاسم از نظر مقاومت به بیماری ها و آفات، مقاومت به خشکی، شوری و گرما می تواند بعنوان پایه و بعنوان منبع ژنی مقاومت در برنامه های اصلاحی بکار رود. با توجه به فرسایش ژنتیکی شدید این ژرم پلاسم باید با تهیه پیوندک و انتقال آن به باغ مادری در حفظ و نگهداری ان اقدام گردد. حفاظت از رویشگاه‌های بنه با توجه به تشدید فرسایش ژنتیکی ضروری به نظر می رسد.
کلیدواژه ها
موضوعات