- |
-
میزان تولید کربن قابل پیش بینی حاصل از جنگلکاری گونه های مختلف
(مطالعه موردی: شهرستان آستارا)
پذیرفته شده برای پوستر
نویسندگان
1عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی
2عضو هیات علمی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان
چکیده
جنگل‌ها نیز مانند دیگر اکوسیستم‌ها بر تغییرات اقلیم تاثیرگذارند. در ایران نیز با تخریب جنگل‌های طبیعی کشور و کاهش مساحت آنها و افزایش جمعیت انسانی، جنگلکاری در حال و آینده امری اجتناب ناپذیر است. آمایش سرزمین در مکان‌یابی عرصه‌های مناسب برای توسعه جنگلکاری و به تبع آن معرفی گونه‌های مناسب کاشت در مناطق مختلف بر اساس خصوصیات اکولوژیک آنها به ما کمک می کند.
منطقه مورد مطالعه شهرستان آستارا با وسعت 43791 هکتار می‌باشد که از دو حوزه آبخیز تشکیل شده است و 1757 هکتار جنگلکاری سنواتی با گونه های مختلف در منطقه وجود دارد.
تحقیق حاضر ابتدا به ارزیابی توان اکولوژی منطقه برای کاربری جنگلکاری بر اساس مدل دکتر مخدوم پرداخته و مساحت با قابلیت جنگلکاری برای هر گونه را مشخص کرده است. در ادامه با توجه به تخمین مقدار موجودی کربن در هکتار هر گونه، میزان تولید کربن قابل پیش بینی برای هر گونه به دست آمده است.
نتایج نشان داد تعداد 36 یگان معادل 2597 هکتار از 329 یگان زیست محیطی، مناسب جنگلکاری می‌باشند. پس از آن با توجه به نیاز اکولوژیکی گونه‌ها، مساحت و یگان‌های مناسب برای کاشت گونه‌های مختلف مشخص شد. بررسی ها نشان داد داغداغان، افراپلت، ون، توسکا، کاج سیاه، کاج تدا، نمدار، بلندمازو و شیردار به ترتیب با 1358، 976 ، 872، 348، 346، 235، 165، 149 و 61 هکتار بیشترین سازگاری را با منطقه مورد مطالعه داشته در حالیکه گیلاس وحشی هیچگونه تطابق اکولوژیکی با منطقه ندارد.
در ادامه بیوماس کل رویه زمینی در هکتار به دست آمد. با ضرب مساحت با قابلیت جنگلکاری گونه های مختلف در موجودی کربن در هکتار هر گونه، میزان کل تولید کربن قابل پیش بینی به ترتیب برای پلت 43938، زبان گنجشک 24458، توسکای ییلاقی 18022، کج تدا 16704، نمدار 5947، بلندمازو 5429 و کاج سیاه 3471 تن به دست آمد.
منطقه مورد مطالعه شهرستان آستارا با وسعت 43791 هکتار می‌باشد که از دو حوزه آبخیز تشکیل شده است و 1757 هکتار جنگلکاری سنواتی با گونه های مختلف در منطقه وجود دارد.
تحقیق حاضر ابتدا به ارزیابی توان اکولوژی منطقه برای کاربری جنگلکاری بر اساس مدل دکتر مخدوم پرداخته و مساحت با قابلیت جنگلکاری برای هر گونه را مشخص کرده است. در ادامه با توجه به تخمین مقدار موجودی کربن در هکتار هر گونه، میزان تولید کربن قابل پیش بینی برای هر گونه به دست آمده است.
نتایج نشان داد تعداد 36 یگان معادل 2597 هکتار از 329 یگان زیست محیطی، مناسب جنگلکاری می‌باشند. پس از آن با توجه به نیاز اکولوژیکی گونه‌ها، مساحت و یگان‌های مناسب برای کاشت گونه‌های مختلف مشخص شد. بررسی ها نشان داد داغداغان، افراپلت، ون، توسکا، کاج سیاه، کاج تدا، نمدار، بلندمازو و شیردار به ترتیب با 1358، 976 ، 872، 348، 346، 235، 165، 149 و 61 هکتار بیشترین سازگاری را با منطقه مورد مطالعه داشته در حالیکه گیلاس وحشی هیچگونه تطابق اکولوژیکی با منطقه ندارد.
در ادامه بیوماس کل رویه زمینی در هکتار به دست آمد. با ضرب مساحت با قابلیت جنگلکاری گونه های مختلف در موجودی کربن در هکتار هر گونه، میزان کل تولید کربن قابل پیش بینی به ترتیب برای پلت 43938، زبان گنجشک 24458، توسکای ییلاقی 18022، کج تدا 16704، نمدار 5947، بلندمازو 5429 و کاج سیاه 3471 تن به دست آمد.
کلیدواژه ها
موضوعات